عنوان پروپوزال: اثر استفاده از سطوح مختلف گلیسیرین در جیره بر صفات عملکردی و خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی

قسمت هایی از پروپوزال:

بیان مسأله:

در صنعت طیور، به دلیل قیمت‌های در حال افزایش مواد غذایی غنی از انرژی، تلاش قابل ملاحظه­ای برای جستجوی جایگزین‌های انرژی و استفاده از این جایگزین‌ها به ویژه محصولات فرعی یا پسماندهای فرآوری صنعتی محصولات کشاورزی انجام شده است (سوشی و همکاران، ۲۰۱۶)[۱]. در حال حاضر مطالعات استفاده کننده از منابع تجدید شدنی انرژی به شدت مورد توجه بوده و از بین آن‌ها بیودیزل توجه خاصی را به خود جلب کرده است. بیودیزل جایگزینی برای سوخت‌های نفتی است و می‌تواند از چربی‌های حیوانی یا روغن‌های گیاهی تولید شود؛ که بیشتر این منابع بر پایه‌ی روغن سویا یا پیه گاوی است. گلیسیرین مهم‌ترین محصول تولید بیودیزل است (فریتاس و همکاران، ۲۰۱۷)[۲]. تولید یک تن بیودیزل منجر به تولید ۱۰۰ کیلوگرم گلیسیرین خام می‌شود (سوشی و همکاران، ۲۰۱۶). گلیسیرین به عنوان ارزان‌ترین منبع انرژی در جیره­های طیور مورد توجه بوده است (ابد-السامی و همکاران، ۲۰۱۷)^[۳]. گلیسیرین همچنین با نام گلیسرول نیز مطرح است. از لحاظ شيميايي يك الكل است و مي‏بايستي به نام گليسرول خوانده شود ولي نام متعارف و تجارتي آن گليسيرين است. گلیسیرین یک جز کربوهیدراتی است که حدود ۱۱-۱۰ درصد وزن یک تری گلیسیرید را تشکیل می‌دهد (سرات و همکاران، ۲۰۱۸)[۴]. گلیسیرین در صنایع آرایشی، دارویی و سلاح‌ها بعد از اتمام فرآیند خالص­سازی استفاده می‌شود (سهو و همکاران، ۲۰۱۷).

……

مرور منابع:

فریتاس و همکاران (۲۰۱۷) طی آزمایشی بیان کردند که تغذیه با گلیسیرین منجر به بهبود عملکرد جوجه‌ها تا ۷ روز می‌شود. آن‌ها در این مطالعه اثرات تغذیه با گلیسیرین بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی را فقط در فاز پری استارتر (۱ تا ۷ روزگی) و یا برای کل دوره (۱ تا ۴۲ روزگی) مقایسه کردند. جوجه‌ها از کنجاله ذرت- سویا به عنوان جیره پایه و از سطوح صفر، ۵ و ۱۰ درصد گلیسیرین استفاده کردند. آن‌ها از جوجه­های گوشتی نر در این آزمایش با ۵ تیمار و ۷ تکرار استفاده کردند. در فاز پری استارتر (۱ تا ۷ روز) جیره های گلیسیرینی بدون اثر منفی بر دریافت خوراک منجر به بهبود دریافت وزن و ضریب تبدیل خوراک شدند. این بهبودی بعد از سن ۱۴ روزگی ادامه نداشت. چنین بیان شد که گلیسیرین دارای اثر واضحی بر کاهش محتوای ماده خشک کل بدن جوجه‌ها در ۷ روزگی داشته است. جوجه­های تغذیه شده با ۱۰ درصد گلیسیرین برای کل دوره‌ی آزمایشی، دارای اندیس تولیدی کمتری بودند. تولید لاشه و چربی زیرشکمی، تحت تأثیر تیمارها نبودند. زمانی که جوجه‌ها از ۱۰ درصد گلیسیرین به مدت ۴۲ روز استفاده کردند، رطوبت بستر افزایش یافت. جیره های حاوی ۵ یا ۱۰ درصد گلیسیرین در فاز پری استارتر یا ۵ درصد گلیسیرین تا ۴۲ روزگی برای جوجه های گوشتی مناسب می‌باشند.

………..

اهداف تحقیق:

– تعیین اثر وارد کردن گلیسیرین در جیره بر صفات عملکردی جوجه­های گوشتی.

– تعیین اثر وارد کردن گلیسیرین در جیره بر خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی.

………….

[۱] Suchy et al.(2016)

[۲] Freitas et al.(2017)

[۳] Abd-Elsamee et al. (2017)

[۴] Cerrate et al.(2018)